Prikaz romana „Crvena voda“: Signal crnog kraja jedne ružičaste ere

Maloletna devojka nestala je u septembru 1989, na samom kraju poslednje mirnodopske letnje sezone u SFRJ.

Žrtvina energičnost i ekstrovertnost, sklonost zabavi, koketiranju sa mladićima i baratanju opijatima neće biti dovoljni da objasne nagli nestanak sa lica zemlje, čak ni kad se pojavi svedokinja čiji iskaz rodi nadu u to da je Silva živa, ali daleko. Nestanak Silve Vele za splitskog policajca Gorkog Šaina ostao je „prazna bjelina, neriješen slučaj“ i nadasve „očiti neuspjeh“: neokončana istraga je argument onih „koji nisu voljeli njegova djeda, njegovu partizansku spomenicu i ime po Maksimu Gorkom“. Silvinom bratu blizancu Mati slede godine putovanja tragom fantomskih dojava od Barselone i Švedske do Ulice Jurija Gagarina na Novom Beogradu, a roditelje će korozivna patnja koštati braka. Nerešen slučaj nestanka kod Silvinih bližnjih otvara nezaceljiv ponor bola, a u etički krhkoj socijalističkoj Hrvatskoj zjap nehaja i brzog zaborava: pre ili kasnije, i porodicu i policiju napusti žar potrage za istinom i bitke za pravdu.

U „Crvenoj vodi“ nerešeni nestanak je signal crnog kraja jedne ružičaste ere.

Iščezla Silva postaje okidač turbulencija koje zatresu mnogo veći prostor i proizvedu snažnije tektonske poremećaje nego što inače može sudbina anonimnog pojedinca. Jurici Pavičiću su kritika društva i ekspertiza novije istorije samo podsticaji da progovori o svim ogrešenjima o individualne sudbine: traumatičan događaj dotiče armiju njegovih junaka i junakinja na sasvim različite načine. Kroz kriminalističku zagonetku i misteriju potrage Pavičić slika tri decenije stresnih društvenih, kulturnih i mentalitetskih zaokreta i premeta u Splitu i svetu.

Autor: Vladislava Gordić Petković
Izvor: Nova