Gostovanje Igora Marojevića u Bijeljini

U četvrtak, 13. decembra u 18 sati, u Biblioteci „Filip Višnjić“ u Bijeljini, održana je promocija najnovijeg romana Igora Marojevića „Majčina ruka“. Goste iz Beograda, Igora Marojevića i urednika u Laguni Dejana Mihailovića, pozdravila je urednica kulturnog programa Biblioteke Snežana Stević i osvrnula se na književno delo i biografiju pisca.



Predstavljajući novi Marojevićev roman, Dejan Mihailović je naglasio da je Marojević ostao veran svojoj poetičkoj koncepciji „etnofikcije“ i detabuizaciji osetljivih istorijskih i društvenih tema. Sam roman, rekao je, nije pritom posvećen ovim temama, nego su one pozadina i okvir radnje: odrastanje jednog srednjoškoljca u provincijskom mestu u Vojvodini i njegovi ljubavni jadi u trouglu koji, osim njega, čine dve sestre iz susedstva, Nemice poreklom, koje potiču iz jedne folksdojčerske porodice. Na kraju je Mihailović konstatovao da je recepcija ove knjige bila delimično podeljena u oceni, utoliko pre što je naglašavala ne njene kvalitete uspešnog „bildungsromana“, nego smelost u suočavanju sa neprijatnom prošlošću.

Igor Marojević govorio je o liku svog junaka kao nekome ko u tom uzrastu želi da se oslobodi nevinosti, ali da na simboličkom nivou to oslobađanje donosi i dodatno značenje koje se odnosi na istoriju: on otkriva tajnu koju su od njega krili. Njegov junak, gimnazijalac koji se kao kolonista sa svojom mnogobrojnom porodicom doselio iz Crne Gore u Novi Vrbas 1979. godine, tačnije u jednu otetu „folksdojčersku“ kuću, iz ljubavi prema svojoj vršnjakinji iz škole Herti Šleser započinje sopstvenu postupnu istragu o kući u kojoj živi, furunama i nameštaju sa nemačkim natpisima, podrumu, ostavama i prašnjavim fotografijama koje se drže zaključani i daleko od očiju dece i suseda. On je istakao da je bilo više pozitivnih nego negativnih kritika knjige i da je kritika uglavnom uočila sve vrednosti njegovog novog romana čija je glavna tema prepoznata kao „odrastanje u senci istorije“.

Nepretencioznim stilom, „Majčina ruka“ plete uzbudljivu i do kraja napetu priču o vremenu lažne humanosti, „idealnog“ društva i skrivanih istina o postupcima „oslobodilaca“ i masovnoj psihologiji običnog sveta, koji se u nečovečno ophođenje i nedolične radnje prema pripadnicima drugog, drukčijeg i drugomislećeg upuštao pod licemernim izgovorom izgradnje novog društva i pravednijeg poretka.

Na kraju ove poesćene književne večeri autor je pročitao jedan odlomak iz romana, odgovarao na pitanja iz publike i potpisivao primerke svoje knjige.